Sureler
Mealler
Önceki
Beled Suresi
Sonraki
Leyl Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Andolsun, güneşe ve kuşluk vaktindeki parıltısına.
2 Andolsun, yansıdığı kadarıyla ışığını aksettirdiği, yerini tuttuğu güneşi izlediği zaman aya!
3 Andolsun, güneşi açtığı zaman gündüze,
4 Andolsun güneşi bürüdüğü zaman geceye.
5 Andolsun gökyüzüne ve Allahın, göğü kurarken koyduğu kanunlara ve kullandığı tekniğe!
6 Andolsun yeryüzüne ve Allahın, yeryüzünü düzenlediği ölçüye, plana, hesaba!
7 Andolsun nefse ve onu yaratılış amacına uygun dengeli muhkem hale getirerek verdiği özelliklere ve kabiliyetlere!
8 Andolsun nefsi, insanı, ahlâkî zaaflarla, vicdan azabıyla; takva esaslarını-Kur’ân esaslarını benimseme ve hayata geçirme, Allah’a sığınma, emirlerine yapışma, günahlardan arınma, azaptan korunma, kulluk ve sorumluluk şuuruyla özgürce şahsiyetini geliştirme, dinî ve sosyal görevlerinin bilincinde olma kabiliyetiyle donatana!
9 Elbette nefsini temizleyip arındıran kurtuluşa, ebedî nimetlerle mutluluğa ermiştir.
10 Nefsini korumayıp, günahlarla alçaltarak kirleten, fesada uğratan hilekâr kimseler zarar edip hüsrana uğradı.
11 Semûd, azgınlığından, taşkınlığından dolayı hakkı yalanladı.
12 En azgınları, çete reisi ortaya atılıp çıktığı zaman Sâlih: 'Dokunmayın.'dedi.
13 Allah’ın Rasulü, Sâlih onlara: 'Bu, Allah’ın dişi devesine ve onun su içme günündeki hakkına dokunmayın.' dedi.
14 Sâlih’i yalanladılar ve dişi deveyi kılıçla bacaklarından biçerek öldürdüler. Rableri de günahları sebebiyle onlara ağır bir ceza uyguladı. Orayı yerle bir etti.
15 Azılı şakî yaptığının bir bedeli olacağından korkmuyor; Sâlih de bunun ümmetine, mü’minlere bir zararı dokunacağı endişesini taşımıyordu.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَالشَّمْسِ وَضُحٰيهَاۙۖ 1
وَالْقَمَرِ اِذَا تَلٰيهَاۙۖ 2
وَالنَّهَارِ اِذَا جَلّٰيهَاۙۖ 3
وَالَّيْلِ اِذَا يَغْشٰيهَاۙۖ 4
وَالسَّمَٓاءِ وَمَا بَنٰيهَاۙۖ 5
وَالْاَرْضِ وَمَا طَحٰيهَاۙۖ 6
وَنَفْسٍ وَمَا سَوّٰيهَاۙۖ 7
فَاَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوٰيهَاۙۖ 8
قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَكّٰيهَاۙۖ 9
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسّٰيهَاۜ 10
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوٰيهَاۙۖ 11
اِذِ انْبَعَثَ اَشْقٰيهَاۙۖ 12
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللّٰهِ نَاقَةَ اللّٰهِ وَسُقْيٰيهَا۠ 13
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَاۙۖ فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوّٰيهَاۙۖ 14
وَلَا يَخَافُ عُقْبٰيهَا 15
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
وَالشَّمْسِ وَضُحٰيهَاۙۖ
Andolsun, güneşe ve kuşluk vaktindeki parıltısına.
1
وَالْقَمَرِ اِذَا تَلٰيهَاۙۖ
Andolsun, yansıdığı kadarıyla ışığını aksettirdiği, yerini tuttuğu güneşi izlediği zaman aya!
2
وَالنَّهَارِ اِذَا جَلّٰيهَاۙۖ
Andolsun, güneşi açtığı zaman gündüze,
3
وَالَّيْلِ اِذَا يَغْشٰيهَاۙۖ
Andolsun güneşi bürüdüğü zaman geceye.
4
وَالسَّمَٓاءِ وَمَا بَنٰيهَاۙۖ
Andolsun gökyüzüne ve Allahın, göğü kurarken koyduğu kanunlara ve kullandığı tekniğe!
5
وَالْاَرْضِ وَمَا طَحٰيهَاۙۖ
Andolsun yeryüzüne ve Allahın, yeryüzünü düzenlediği ölçüye, plana, hesaba!
6
وَنَفْسٍ وَمَا سَوّٰيهَاۙۖ
Andolsun nefse ve onu yaratılış amacına uygun dengeli muhkem hale getirerek verdiği özelliklere ve kabiliyetlere!
7
فَاَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوٰيهَاۙۖ
Andolsun nefsi, insanı, ahlâkî zaaflarla, vicdan azabıyla; takva esaslarını-Kur’ân esaslarını benimseme ve hayata geçirme, Allah’a sığınma, emirlerine yapışma, günahlardan arınma, azaptan korunma, kulluk ve sorumluluk şuuruyla özgürce şahsiyetini geliştirme, dinî ve sosyal görevlerinin bilincinde olma kabiliyetiyle donatana!
8
قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَكّٰيهَاۙۖ
Elbette nefsini temizleyip arındıran kurtuluşa, ebedî nimetlerle mutluluğa ermiştir.
9
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسّٰيهَاۜ
Nefsini korumayıp, günahlarla alçaltarak kirleten, fesada uğratan hilekâr kimseler zarar edip hüsrana uğradı.
10
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوٰيهَاۙۖ
Semûd, azgınlığından, taşkınlığından dolayı hakkı yalanladı.
11
اِذِ انْبَعَثَ اَشْقٰيهَاۙۖ
En azgınları, çete reisi ortaya atılıp çıktığı zaman Sâlih: 'Dokunmayın.'dedi.
12
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللّٰهِ نَاقَةَ اللّٰهِ وَسُقْيٰيهَا۠
Allah’ın Rasulü, Sâlih onlara: 'Bu, Allah’ın dişi devesine ve onun su içme günündeki hakkına dokunmayın.' dedi.
13
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَاۙۖ فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوّٰيهَاۙۖ
Sâlih’i yalanladılar ve dişi deveyi kılıçla bacaklarından biçerek öldürdüler. Rableri de günahları sebebiyle onlara ağır bir ceza uyguladı. Orayı yerle bir etti.
14
وَلَا يَخَافُ عُقْبٰيهَا
Azılı şakî yaptığının bir bedeli olacağından korkmuyor; Sâlih de bunun ümmetine, mü’minlere bir zararı dokunacağı endişesini taşımıyordu.
15

Sureler

Mealler
Leyl Suresi
Sonraki