|
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla |
|
|
|
وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰىۙ
(1-2) Battığı zaman necm’e (o yıldıza) and olsun ki, arkadaşınız (Muhammed) sapmadı ve azmadı! |
1 |
|
|
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰىۚ
(1-2) Battığı zaman necm’e (o yıldıza) and olsun ki, arkadaşınız (Muhammed) sapmadı ve azmadı! |
2 |
|
|
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰىۜ
Ve (o, nefsinin) arzu(sun)dan konuşmuyor! |
3 |
|
|
اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْيٌ يُوحٰىۙ
O (söyledikleri) bildirilen vahiyden başka bir şey değildir. |
4 |
|
|
عَلَّمَهُ شَد۪يدُ الْقُوٰىۙ
(5-6) Kendisine (o vahyi), kuvveleri şiddetli, mükemmel bir akla sâhib olan (Cebrâîl)öğretti. Bunun üzerine (göğe) doğruldu. |
5 |
|
|
ذُومِرَّةٍۜ فَاسْتَوٰىۙ
(5-6) Kendisine (o vahyi), kuvveleri şiddetli, mükemmel bir akla sâhib olan (Cebrâîl)öğretti. Bunun üzerine (göğe) doğruldu. |
6 |
|
|
وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰىۜ
Ve o, (bu mi'râcında) en yüksek ufukta idi. |
7 |
|
|
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰىۙ
(8-9) Sonra (çok perdeler geçerek Rabbine) yaklaştı, derken daha da yaklaştı. O kadar ki, kab-ı kavseyn (iki yay) kadar veya daha da yakın oldu! |
8 |
|
|
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ اَوْ اَدْنٰىۚ
(8-9) Sonra (çok perdeler geçerek Rabbine) yaklaştı, derken daha da yaklaştı. O kadar ki, kab-ı kavseyn (iki yay) kadar veya daha da yakın oldu! |
9 |
|
|
فَاَوْحٰٓى اِلٰى عَبْدِه۪ مَٓا اَوْحٰىۜ
İşte (Allah) kuluna vahyettiğini, vahyetti. |
10 |
|
|
مَا كَذَبَ الْفُؤٰ۬ادُ مَا رَاٰى
(Gözleriyle) gördüğünü, kalb(i) yalanlamadı. |
11 |
|
|
اَفَتُمَارُونَهُ عَلٰى مَا يَرٰى
Onun görmekte olduğu şeyler hakkında, şimdi kendisi ile mücâdele mi ediyorsunuz? |
12 |
|
|
وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰىۙ
(13-14) And olsun ki, onu (Cebrâîl’i aslî sûretinde) diğer bir inişte de (mi'râc gecesi), Sidretü’l-Müntehâ’nın yanında (iken) gördü. |
13 |
|
|
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰى
(13-14) And olsun ki, onu (Cebrâîl’i aslî sûretinde) diğer bir inişte de (mi'râc gecesi), Sidretü’l-Müntehâ’nın yanında (iken) gördü. |
14 |
|
|
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوٰىۜ
Ki Cennetü’l-Me’vâ onun yanındadır. |
15 |
|
|
اِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشٰىۙ
O zaman Sidre’yi bürümekte olan, bürüyordu. |
16 |
|
|
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰى
(O haşmetli makamda Muhammed’in) göz(ü) ne kaydı, ne de haddini aştı. |
17 |
|
|
لَقَدْ رَاٰى مِنْ اٰيَاتِ رَبِّهِ الْـكُبْرٰى
And olsun ki, Rabbisinin delillerinden en büyüğünü gördü. |
18 |
|
|
اَفَرَاَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزّٰىۙ
(19-20) Peki gördünüz mü o Lât’ı ve Uzzâ’yı ve diğer üçüncüsü Menât’ı? |
19 |
|
|
وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰى
(19-20) Peki gördünüz mü o Lât’ı ve Uzzâ’yı ve diğer üçüncüsü Menât’ı? |
20 |
|
|
اَلَـكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُنْثٰى
Erkek (çocuk) sizin de, dişi O’nun mu? |
21 |
|
|
تِلْكَ اِذاً قِسْمَةٌ ض۪يزٰى
O takdirde bu, haksız bir paylaştırmadır. |
22 |
|
|
اِنْ هِيَ اِلَّٓا اَسْمَٓاءٌ سَمَّيْتُمُوهَٓا اَنْتُمْ وَاٰبَٓاؤُ۬كُمْ مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍۜ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْاَنْفُسُۚ وَلَقَدْ جَٓاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدٰىۜ
Bunlar (bu putlar), sizin ve atalarınızın onlara taktığınız birtakım isimlerden başka bir şey değildir; Allah, onların hakkında hiçbir delil indirmemiştir. (Bu putlara tapanlar) ancakzanna ve nefislerin(in) arzu etmekte olduklarına uyuyorlar. Hâlbuki onlara doğrusu Rableri tarafından hidâyet (peygamber) de gelmiştir. |
23 |
|
|
اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰىۘ
Yoksa insan için, ne temennî ederse, var mıdır? |
24 |
|
|
فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُو۫لٰى۟
Fakat son da, ilk de (âhiret de, dünya da) Allah’ındır. |
25 |
|
|
وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمٰوَاتِ لَا تُغْن۪ي شَفَاعَتُهُمْ شَيْـٔاً اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ يَأْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ يَشَٓاءُ وَيَرْضٰى
Göklerde nice melekler vardır ki, Allah’ın dileyeceği ve râzı olacağı kimseler için izin vermesinden sonra olması müstesnâ, onların şefâatleri de hiçbir fayda vermez. |
26 |
|
|
اِنَّ الَّذ۪ينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْاٰخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلٰٓئِكَةَ تَسْمِيَةَ الْاُنْثٰى
Şübhesiz ki âhirete îmân etmeyenler, meleklere elbette dişi isimlendirmesi ile isim takarlar. |
27 |
|
|
وَمَا لَهُمْ بِه۪ مِنْ عِلْمٍۜ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّۚ وَاِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْن۪ي مِنَ الْحَقِّ شَيْـٔاًۚ
Hâlbuki onların bu hususta hiçbir bilgileri yoktur. Sâdece zanna uyuyorlar. Şübhesiz ki zan ise, haktan bir şeyi fayda vermez. |
28 |
|
|
فَاَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلّٰى عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ اِلَّا الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۜ
Öyle ise bizim zikrimizden (Kur’ân’dan) yüz çevirip, dünya hayâtından başka bir şey istemeyen kimselerden, (sen de) yüz çevir! |
29 |
|
|
ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِۜ اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَب۪يلِه۪ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰى
İşte onların ilimden erişebilecekleri (son noktaları) budur! Ve şübhe yok ki, yolundan sapanları en iyi bilen ancak Rabbindir, hidâyete erenleri de en iyi bilen O’dur. |
30 |
|
|
وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَمَا فِي الْاَرْضِۙ لِيَجْزِيَ الَّذ۪ينَ اَسَٓاؤُ۫ا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذ۪ينَ اَحْسَنُوا بِالْحُسْنٰىۚ
Göklerde ne var, yerde ne varsa Allah’ındır. (Bütün bunlar,) kötülük edenleri yaptıklarıyla cezâlandırması, iyilik edenleri de daha güzeliyle mükâfâtlandırması içindir. |
31 |
|
|
اَلَّذ۪ينَ يَجْتَنِبُونَ كَـبَٓائِرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَۜ اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِۜ هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ ف۪ي بُطُونِ اُمَّهَاتِكُمْۚ فَلَا تُزَكُّٓوا اَنْفُسَكُمْۜ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰى۟
Onlar ki, (bazen hatâ ederek işledikleri) küçük günahlar hâriç, büyük günahlardan ve fuhşiyâttan (mutlaka) kaçınırlar. Şübhesiz ki Rabbin, mağfireti pek geniş olandır. O sizi, gerek yerden (topraktan) yarattığı zaman, gerekse siz analarınızın karnında bir cenin iken en iyi bilendir. O hâlde nefislerinizi temize çıkarmayın! O, takvâ sâhibi olanı en iyi bilendir. |
32 |
|
|
اَفَرَاَيْتَ الَّذ۪ي تَوَلّٰىۙ
(33-34) (Ey Resûlüm!) Şimdi gördün mü (îmandan) yüz çevireni ve az bir şey verip(gerisini) sımsıkı tutanı? |
33 |
|
|
وَاَعْطٰى قَل۪يلاً وَاَكْدٰى
(33-34) (Ey Resûlüm!) Şimdi gördün mü (îmandan) yüz çevireni ve az bir şey verip(gerisini) sımsıkı tutanı? |
34 |
|
|
اَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرٰى
Gaybın ilmi onun yanında mıdır ki, o (amelinin netîcesini) görüyor (da göze alabiliyor)! |
35 |
|
|
اَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا ف۪ي صُحُفِ مُوسٰىۙ
(36-37) Yoksa Mûsâ’nın ve (ahdine) vefâ gösteren İbrâhîm’in suhûf’unda (onlara indirdiğimiz sahîfelerde, yazılı) olanlar (ona) bildirilmedi mi? |
36 |
|
|
وَاِبْرٰه۪يمَ الَّذ۪ي وَفّٰىۙ
(36-37) Yoksa Mûsâ’nın ve (ahdine) vefâ gösteren İbrâhîm’in suhûf’unda (onlara indirdiğimiz sahîfelerde, yazılı) olanlar (ona) bildirilmedi mi? |
37 |
|
|
اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰىۙ
Ki doğrusu bir günahkâr, başkasının yükünü (günâhını) yüklenmez! |
38 |
|
|
وَاَنْ لَيْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰىۙ
Ve (yine bildirilmedi mi ki) şübhesiz insan için, (kendi) çalıştığından başkası yoktur! |
39 |
|
|
وَاَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرٰىۖ
Ve elbette çalışması(nın mükâfâtı), ileride (kıyâmet günü mîzanda) görülecektir. |
40 |
|
|
ثُمَّ يُجْزٰيهُ الْجَزَٓاءَ الْاَوْفٰىۙ
Sonra ona, en mükemmel karşılıkla mükâfât verilecektir. |
41 |
|
|
وَاَنَّ اِلٰى رَبِّكَ الْمُنْتَهٰىۙ
Ve muhakkak ki en son varış, Rabbinedir. |
42 |
|
|
وَاَنَّهُ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰىۙ
Şübhesiz ki güldüren ve ağlatan ancak O’dur. |
43 |
|
|
وَاَنَّهُ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْيَاۙ
Yine şübhesiz ki öldüren ve dirilten ancak O’dur. |
44 |
|
|
وَاَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۙ
(45-46) Hem (rahime) atıldığı zaman bir nutfeden (hakir bir damla sudan süzülmüş hulâsadan) iki eşi, erkeği ve dişiyi yaratan şübhesiz ki O’dur. |
45 |
|
|
مِنْ نُطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰىۖ
(45-46) Hem (rahime) atıldığı zaman bir nutfeden (hakir bir damla sudan süzülmüş hulâsadan) iki eşi, erkeği ve dişiyi yaratan şübhesiz ki O’dur. |
46 |
|
|
وَاَنَّ عَلَيْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰىۙ
Tekrar diriltmek de şübhesiz O’na âiddir. |
47 |
|
|
وَاَنَّهُ هُوَ اَغْنٰى وَاَقْنٰىۙ
Ve muhakkak ki, zengin eden ve sermâye veren ancak O’dur. |
48 |
|
|
وَاَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰىۙ
Hem doğrusu, (o kendisine taptıkları) Şi'râ (yıldızı)nın Rabbi (de) ancak O’dur. |
49 |
|
|
وَاَنَّـهُٓ اَهْلَكَ عَاداًۨ الْاُو۫لٰىۙ
(50-51) Muhakkak ki O, önceki Âd’ı (Hûd kavmini) de helâk etti. Semûd’u da (O helâk etti); öyle ki (onlardan hiç kimseyi) bırakmadı. |
50 |
|
|
وَثَمُودَا۬ فَمَٓا اَبْـقٰىۙ
(50-51) Muhakkak ki O, önceki Âd’ı (Hûd kavmini) de helâk etti. Semûd’u da (O helâk etti); öyle ki (onlardan hiç kimseyi) bırakmadı. |
51 |
|
|
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُۜ اِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰىۜ
Daha önce de Nûh kavmini (helâk etmişti). Çünki onlar, daha zâlim ve daha azgın olanların ta kendileriydiler. |
52 |
|
|
وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰىۙ
(53-54) (Lût kavmine âid o) alt-üst olan (şehirler)i de kaldırıp yere çaldı. Artık onları ne ile örttü ise, örttü (üzerlerine taş yağdırdı). |
53 |
|
|
فَغَشّٰيهَا مَا غَشّٰىۚ
(53-54) (Lût kavmine âid o) alt-üst olan (şehirler)i de kaldırıp yere çaldı. Artık onları ne ile örttü ise, örttü (üzerlerine taş yağdırdı). |
54 |
|
|
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰى
Şimdi Rabbinin ni'metlerinden hangisinde şübheye düşersin? |
55 |
|
|
هٰذَا نَذ۪يرٌ مِنَ النُّذُرِ الْاُو۫لٰى
Bu (peygamber, Allah’ın azâbından haber veren) önceki korkutuculardan, bir korkutucudur. |
56 |
|
|
اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُۚ
(57-58) O yaklaşan (kıyâmet), yaklaştı! Onu Allah’dan başka ortaya çıkarıcı yoktur. |
57 |
|
|
لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ
(57-58) O yaklaşan (kıyâmet), yaklaştı! Onu Allah’dan başka ortaya çıkarıcı yoktur. |
58 |
|
|
اَفَمِنْ هٰذَا الْحَد۪يثِ تَعْجَبُونَۙ
(59-60) Şimdi (siz) bu sözden mi (Kur’ân’dan mı) şaşıyorsunuz? Ve gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz! |
59 |
|
|
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَۙ
(59-60) Şimdi (siz) bu sözden mi (Kur’ân’dan mı) şaşıyorsunuz? Ve gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz! |
60 |
|
|
وَاَنْتُمْ سَامِدُونَ
Hem siz (gafillik edip) oyalananlarsınız. |
61 |
|
|
فَاسْجُدُوا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوا
Haydi Allah’a secde edin ve ibâdet edin! |
62 |
