Kıyamet Suresi - الْقِيٰمَةِ


Kıyamet Suresi 40 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 31. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 577 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Müddessir Suresi
Sonraki
İnsan Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Hayır, kıyamet gününe yemin ederim.
2 Ve yine hayır! Kendini kınayıp duran nefse de yemin ederim (ki diriltilip hesaba çekileceksiniz).
3 İnsan, onun kemiklerini bizim kesin olarak bir araya getirmeyeceğimizi mi sanıyor?
4 Evet, onun parmak uçlarını dahi düzeltmeye güç yetirenleriz.
5 Fakat insan günahı devam ettirmek ister.
6 “Kıyamet günü ne zamanmış” diye sorar.
7 Ama göz endişe içinde dikilip kaldığı.
8 Ay karardığı.
9 Güneş ile ay bir araya getirilip toplatıldığı zaman.
10 İnsan o gün der ki: “Kaçış nerede?”
11 Hayır! Sığınacak herhangi bir yer yok!
12 O gün, sonunda varılıp karar kılınacak yer yalnızca Rabbinin katıdır.
13 O gün insanın yapıp öne sürdüğü veya yapmayıp geri bıraktığı iyilik ve kötülük herşey kendisine bildirilmiş olacak.
14 Hayır! İnsan, kendi nefsine karşı bütünüyle basiret kesilir (kendisinin ne yaptığını gayet iyi bilir).
15 Kendi mazeret ve bahanelerini (mazur görünmek için) sayıp dökse de.
16 Onu (vahyi) ivedilikle bellemek için (tekrarlamak amacıyla) dilini kımıldatıp durma.
17 Hiç şüphesiz onu (kalbinde) toplamak ve onu (diline salarak) okumak bize aittir.
18 O halde biz onu okuduğumuz zaman, sen de onun okunuşunu izle.
19 Sonra muhakkak onu açıklamak bize aittir.
20 Hayır! Siz çarçabuk geçmekte olanı (dünyayı) seviyorsunuz.
21 Ve ahireti terk edip bırakıyorsunuz.
22 O gün bazı yüzler ışıl ışıl parlar.
23 Rablerine bakıp durur.
24 O gün bir takım yüzler de asıktır.
25 Kendisine, omurgayı kıran bir azabın yapılacağını anlar.
26 Hayır! Can boğaza gelip dayandığı zaman.
27 “Kurtarıcı kim?” denir.
28 Artık ayrılık vaktinin geldiğini anlar.
29 (Ölüm korkusundan) Ayaklar da birbirine dolaştığında.
30 O gün sevk, yalnızca Rabbinedir.
31 Fakat o, ne doğrulamış ne de namaz kılmıştı.
32 Ancak o, yalanlamış ve yüz çevirmişti.
33 Sonra da çalım satarak ailesine gitmişti.
34 Sen bu hale (ilahi azaba) daha layıksın, daha da layık!
35 Yine sen bu hale (ilahi azaba) daha layıksın, daha da layık!
36 İnsanoğlu, başıboş bırakılacağını mı sanır?
37 O, akıtılan bir meni damlası değil miydi?
38 Sonra kan pıhtısı olmuş, sonra Allah onu yaratıp şekil vermişti.
39 Ondan erkek ve dişi iki cins yaratmıştı.
40 Bunları yapan Allah'ın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Hayır, kıyamet gününe yemin ederim.		 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Ve yine hayır! Kendini kınayıp duran nefse de yemin ederim (ki diriltilip hesaba çekileceksiniz).		 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan, onun kemiklerini bizim kesin olarak bir araya getirmeyeceğimizi mi sanıyor?		 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Evet, onun parmak uçlarını dahi düzeltmeye güç yetirenleriz.		 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Fakat insan günahı devam ettirmek ister.		 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
“Kıyamet günü ne zamanmış” diye sorar.		 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
Ama göz endişe içinde dikilip kaldığı.		 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
Ay karardığı.		 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
Güneş ile ay bir araya getirilip toplatıldığı zaman.		 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
İnsan o gün der ki: “Kaçış nerede?”		 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır! Sığınacak herhangi bir yer yok!		 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
O gün, sonunda varılıp karar kılınacak yer yalnızca Rabbinin katıdır.		 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
O gün insanın yapıp öne sürdüğü veya yapmayıp geri bıraktığı iyilik ve kötülük herşey kendisine bildirilmiş olacak.		 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
Hayır! İnsan, kendi nefsine karşı bütünüyle basiret kesilir (kendisinin ne yaptığını gayet iyi bilir).		 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
Kendi mazeret ve bahanelerini (mazur görünmek için) sayıp dökse de.		 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
Onu (vahyi) ivedilikle bellemek için (tekrarlamak amacıyla) dilini kımıldatıp durma.		 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
Hiç şüphesiz onu (kalbinde) toplamak ve onu (diline salarak) okumak bize aittir.		 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
O halde biz onu okuduğumuz zaman, sen de onun okunuşunu izle.		 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
Sonra muhakkak onu açıklamak bize aittir.		 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
Hayır! Siz çarçabuk geçmekte olanı (dünyayı) seviyorsunuz.		 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
Ve ahireti terk edip bırakıyorsunuz.		 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
O gün bazı yüzler ışıl ışıl parlar.		 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
Rablerine bakıp durur.		 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
O gün bir takım yüzler de asıktır.		 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
Kendisine, omurgayı kıran bir azabın yapılacağını anlar.		 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
Hayır! Can boğaza gelip dayandığı zaman.		 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
“Kurtarıcı kim?” denir.		 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
Artık ayrılık vaktinin geldiğini anlar.		 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
(Ölüm korkusundan) Ayaklar da birbirine dolaştığında.		 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
O gün sevk, yalnızca Rabbinedir.		 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
Fakat o, ne doğrulamış ne de namaz kılmıştı.		 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
Ancak o, yalanlamış ve yüz çevirmişti.		 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
Sonra da çalım satarak ailesine gitmişti.		 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
Sen bu hale (ilahi azaba) daha layıksın, daha da layık!		 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
Yine sen bu hale (ilahi azaba) daha layıksın, daha da layık!		 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
İnsanoğlu, başıboş bırakılacağını mı sanır?		 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
O, akıtılan bir meni damlası değil miydi?		 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
Sonra kan pıhtısı olmuş, sonra Allah onu yaratıp şekil vermişti.		 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
Ondan erkek ve dişi iki cins yaratmıştı.		 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Bunları yapan Allah'ın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?		 40

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Müddessir Suresi
Önceki
İnsan Suresi
Sonraki