Sureler
Mealler
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Kıyamet gününe yemin ederim.
2 Nedamet çeken nefse yemin ederim.
3 İnsan zanneder mi ki Biz; onun kemiklerini bir araya toplayamayız?
4 Evet, Biz parmak uçlarını bile düzeltmeye kadiriz.
5 Fakat insan, önündekini yalanlamak ister de;
6 Kıyamet günü de ne zamanmış? diye sorar.
7 Göz kamaştığında,
8 Ay tutulduğunda,
9 Güneş ve ay bir araya getirildiğinde,
10 O gün, insan; kaçacak yer nerede? der.
11 Hayır, hiç bir sığınak yoktur.
12 O gün, herkesin duracağı yer, ancak Rabbının huzurudur.
13 O gün, önde ve sonda ne yaptıysa insana bildirilir.
14 Daha doğrusu insan, kendi kendinin şahididir.
15 Ma'zeretlerini sayıp dökse de.
16 Onu acele etmen için dilini onunla beraber oynatma.
17 Şüphesiz onu toplamak ve okutmak Bize aittir.
18 Öyleyse Biz, onu okuduğumuz vakit; sen, onun okunuşunu dinle.
19 Sonra şüphesiz onu açıklamak da Bize aittir.
20 Hayır, bilakis siz, çabuk geçeni seversiniz.
21 Ve ahireti bırakırsınız.
22 Bir takım yüzler o gün parlayacak,
23 Rabblarına bakacaklardır.
24 Bir takım yüzler de asıktır.
25 Belkemiğinin kırılacağını anlar.
26 Dikkat edin, köprücük kemiğine bir dayandığı zaman;
27 Çare bulacak kim? denir.
28 Ve ayrılık vaktinin geldiğini anlar.
29 Bacak da bacağa dolaşır.
30 O gün; sevk, yalnız Rabbınadır.
31 Tasdik etmemişti, namaz da kılmamıştı.
32 Fakat yalanlamış, yüz çevirmişti.
33 Sonra da salına salına kendinden yana olanlara gitmişti.
34 Yazıklar olsun sana, yazıklar.
35 Yine yazıklar olsun sana, yazıklar.
36 İnsan kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır?
37 O, akıtılan bir meni damlası değil miydi?
38 Sonra kan pıhtısı olmuş; sonra, onu insan biçimine koyup yaratmış ve düzeltmiştir.
39 Ve ondan erkek, dişi iki cins yaratmıştır.
40 Şimdi O; ölüleri diriltmeye kadir değil midir?
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Kıyamet gününe yemin ederim.
1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Nedamet çeken nefse yemin ederim.
2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan zanneder mi ki Biz; onun kemiklerini bir araya toplayamayız?
3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Evet, Biz parmak uçlarını bile düzeltmeye kadiriz.
4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Fakat insan, önündekini yalanlamak ister de;
5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
Kıyamet günü de ne zamanmış? diye sorar.
6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
Göz kamaştığında,
7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
Ay tutulduğunda,
8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
Güneş ve ay bir araya getirildiğinde,
9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
O gün, insan; kaçacak yer nerede? der.
10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır, hiç bir sığınak yoktur.
11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
O gün, herkesin duracağı yer, ancak Rabbının huzurudur.
12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
O gün, önde ve sonda ne yaptıysa insana bildirilir.
13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
Daha doğrusu insan, kendi kendinin şahididir.
14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
Ma'zeretlerini sayıp dökse de.
15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
Onu acele etmen için dilini onunla beraber oynatma.
16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
Şüphesiz onu toplamak ve okutmak Bize aittir.
17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
Öyleyse Biz, onu okuduğumuz vakit; sen, onun okunuşunu dinle.
18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
Sonra şüphesiz onu açıklamak da Bize aittir.
19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
Hayır, bilakis siz, çabuk geçeni seversiniz.
20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
Ve ahireti bırakırsınız.
21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
Bir takım yüzler o gün parlayacak,
22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
Rabblarına bakacaklardır.
23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
Bir takım yüzler de asıktır.
24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
Belkemiğinin kırılacağını anlar.
25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
Dikkat edin, köprücük kemiğine bir dayandığı zaman;
26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
Çare bulacak kim? denir.
27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
Ve ayrılık vaktinin geldiğini anlar.
28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
Bacak da bacağa dolaşır.
29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
O gün; sevk, yalnız Rabbınadır.
30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
Tasdik etmemişti, namaz da kılmamıştı.
31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
Fakat yalanlamış, yüz çevirmişti.
32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
Sonra da salına salına kendinden yana olanlara gitmişti.
33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
Yazıklar olsun sana, yazıklar.
34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
Yine yazıklar olsun sana, yazıklar.
35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
İnsan kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır?
36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
O, akıtılan bir meni damlası değil miydi?
37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
Sonra kan pıhtısı olmuş; sonra, onu insan biçimine koyup yaratmış ve düzeltmiştir.
38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
Ve ondan erkek, dişi iki cins yaratmıştır.
39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Şimdi O; ölüleri diriltmeye kadir değil midir?
40

Sureler

Mealler