Kıyamet Suresi - الْقِيٰمَةِ


Kıyamet Suresi 40 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 31. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 577 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Müddessir Suresi
Sonraki
İnsan Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Kıyamet gününe yemin ederim.
2 Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).
3 İnsan, kendisinin kemiklerini biraraya toplayamayacağımızı mı sanır?
4 Evet, bizim, onun parmak uçlarını bile aynen eski haline getirmeye gücümüz yeter.
5 Fakat insan önündekini (kıyameti) yalanlamak ister.
6 «Kıyamet günü ne zamanmış?» diye sorar.
7 (7-9) İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!
8 (7-9) İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!
9 (7-9) İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!
10 O gün insan, «Kaçacak yer neresi!» diyecektir.
11 Hayır, hayır! (Kaçıp) sığınacak yer yoktur!
12 O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.
13 O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.
14 Artık insan, kendi kendinin şahididir.
15 İsterse özürlerini sayıp döksün.
16 (Resûlüm!) onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.
17 Şüphesiz onu, toplamak (senin kalbine yerleştirmek) ve onu okutmak bize aittir.
18 O halde, biz onu okuduğumuz zaman, sen onun okunuşunu takip et.
19 Sonra şüphen olmasın ki, onu açıklamak da bize aittir.
20 (20-21) Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyor, ahireti bırakıyorsunuz.
21 (20-21) Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyor, ahireti bırakıyorsunuz.
22 Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır.
23 Rablerine bakacaklardır (O'nu göreceklerdir).
24 Yüzler de vardır ki, o gün buruşacaktır;
25 Kendilerinin, bel kemiklerini kıran bir felâkete uğratılacağını sezeceklerdir.
26 Artık gözünüzü açın! Ne zaman ki can köprücük kemiğine dayanır,
27 «Tedavi edebilecek kimdir?» denir.
28 (Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.
29 Ve bacak bacağa dolaşır.
30 İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.
31 İşte o, (Peygamber'in getirdiğini) doğru kabul etmemiş, namaz da kılmamıştı.
32 Aksine yalan saymış ve yüz çevirmişti.
33 Sonra da çalım sata sata yürüyerek kendi ehline (taraftarlarına) gitmişti.
34 Lâyıktır (o azap) sana, lâyık!
35 Evet, lâyıktır sana (o azap) lâyık!
36 İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!
37 O, (döl yatağına) akıtılan meninin içinden bir nutfe (sperm) değil miydi?
38 Sonra bu, alaka (aşılanmış yumurta) olmuş, derken Allah onu (insan biçiminde) yaratıp şekillendirmişti.
39 Ondan da iki eşi, yani erkek ve dişiyi var etmişti.
40 Peki (bunları yapan) Allah'ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Kıyamet gününe yemin ederim.		 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).		 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan, kendisinin kemiklerini biraraya toplayamayacağımızı mı sanır?		 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Evet, bizim, onun parmak uçlarını bile aynen eski haline getirmeye gücümüz yeter.		 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Fakat insan önündekini (kıyameti) yalanlamak ister.		 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
«Kıyamet günü ne zamanmış?» diye sorar.		 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
(7-9) İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!		 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
(7-9) İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!		 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
(7-9) İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!		 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
O gün insan, «Kaçacak yer neresi!» diyecektir.		 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır, hayır! (Kaçıp) sığınacak yer yoktur!		 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.		 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.		 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
Artık insan, kendi kendinin şahididir.		 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
İsterse özürlerini sayıp döksün.		 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
(Resûlüm!) onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.		 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
Şüphesiz onu, toplamak (senin kalbine yerleştirmek) ve onu okutmak bize aittir.		 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
O halde, biz onu okuduğumuz zaman, sen onun okunuşunu takip et.		 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
Sonra şüphen olmasın ki, onu açıklamak da bize aittir.		 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
(20-21) Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyor, ahireti bırakıyorsunuz.		 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
(20-21) Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyor, ahireti bırakıyorsunuz.		 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır.		 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
Rablerine bakacaklardır (O'nu göreceklerdir).		 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
Yüzler de vardır ki, o gün buruşacaktır;		 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
Kendilerinin, bel kemiklerini kıran bir felâkete uğratılacağını sezeceklerdir.		 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
Artık gözünüzü açın! Ne zaman ki can köprücük kemiğine dayanır,		 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
«Tedavi edebilecek kimdir?» denir.		 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
(Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.		 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
Ve bacak bacağa dolaşır.		 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.		 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
İşte o, (Peygamber'in getirdiğini) doğru kabul etmemiş, namaz da kılmamıştı.		 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
Aksine yalan saymış ve yüz çevirmişti.		 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
Sonra da çalım sata sata yürüyerek kendi ehline (taraftarlarına) gitmişti.		 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
Lâyıktır (o azap) sana, lâyık!		 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
Evet, lâyıktır sana (o azap) lâyık!		 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!		 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
O, (döl yatağına) akıtılan meninin içinden bir nutfe (sperm) değil miydi?		 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
Sonra bu, alaka (aşılanmış yumurta) olmuş, derken Allah onu (insan biçiminde) yaratıp şekillendirmişti.		 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
Ondan da iki eşi, yani erkek ve dişiyi var etmişti.		 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Peki (bunları yapan) Allah'ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?		 40

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Müddessir Suresi
Önceki
İnsan Suresi
Sonraki