Kıyamet Suresi - الْقِيٰمَةِ


Kıyamet Suresi 40 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 31. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 577 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Müddessir Suresi
Sonraki
İnsan Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Kıyamet gününe yemin ederim.
2 (Kusurlarından dolayı kendini) kınayan nefse de yemin ederim (ki diriltilip hesaba çekileceksiniz).
3 İnsan, kendisinin kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanır?
4 Evet bizim, onun parmak uçlarını bile düzenlemeye gücümüz yeter.
5 Fakat insan önünü (geleceğini, kıyameti) yalanlamak ister.
6 “O kıyamet günü ne zaman?” diye sorar.
7 (7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.
8 (7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.
9 (7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.
10 (7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.
11 Hayır, hiçbir sığınacak yer yoktur.
12 O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.
13 O gün insana, yapıp önden gönderdiği ve yapmayıp geri bıraktığı şeyler haber verilir.
14 (14-15) Hatta, mazeretlerini ortaya koysa da, o gün insan kendi aleyhine şahittir.
15 (14-15) Hatta, mazeretlerini ortaya koysa da, o gün insan kendi aleyhine şahittir.
16 (Ey Muhammed!) Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.
17 Şüphesiz onu toplamak ve okumak bize aittir.
18 O hâlde, biz onu okuduğumuz zaman, onun okunuşuna uy.
19 Sonra onu açıklamak da bize aittir.
20 (20-21) Hayır! Siz dünyayı seviyorsunuz ve ahireti bırakıyorsunuz.
21 (20-21) Hayır! Siz dünyayı seviyorsunuz ve ahireti bırakıyorsunuz.
22 O gün birtakım yüzler aydındır.
23 Rablerine bakarlar.
24 O gün birtakım yüzler de asıktır.
25 Bel kemiklerini kıran bir felakete uğratılacaklarını anlarlar.
26 (26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.
27 (26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.
28 (26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.
29 (26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.
30 (26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.
31 O, (Peygamberi) doğrulamamış, namaz da kılmamıştı.
32 Fakat yalanlamış ve yüz çevirmişti.
33 Sonra da kasıla kasıla ailesine gitmişti.
34 (34-35) “Bu azap sana lâyıktır, lâyık! Evet, lâyıktır sana, lâyık!” denecektir.
35 (34-35) “Bu azap sana lâyıktır, lâyık! Evet, lâyıktır sana, lâyık!” denecektir.
36 İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder.
37 O dökülen meniden ibaret az bir su değil miydi?
38 Sonra bu, bir “alaka” oldu. Derken Allah onu yaratıp güzelce şekillendirdi.
39 Nihayet ondan da erkek ve dişi iki eşi var etti.
40 Şimdi, bunları yapan Allah’ın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Kıyamet gününe yemin ederim.		 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
(Kusurlarından dolayı kendini) kınayan nefse de yemin ederim (ki diriltilip hesaba çekileceksiniz).		 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan, kendisinin kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanır?		 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Evet bizim, onun parmak uçlarını bile düzenlemeye gücümüz yeter.		 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Fakat insan önünü (geleceğini, kıyameti) yalanlamak ister.		 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
“O kıyamet günü ne zaman?” diye sorar.		 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
(7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.		 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
(7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.		 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
(7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.		 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
(7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.		 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır, hiçbir sığınacak yer yoktur.		 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.		 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
O gün insana, yapıp önden gönderdiği ve yapmayıp geri bıraktığı şeyler haber verilir.		 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
(14-15) Hatta, mazeretlerini ortaya koysa da, o gün insan kendi aleyhine şahittir.		 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
(14-15) Hatta, mazeretlerini ortaya koysa da, o gün insan kendi aleyhine şahittir.		 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
(Ey Muhammed!) Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.		 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
Şüphesiz onu toplamak ve okumak bize aittir.		 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
O hâlde, biz onu okuduğumuz zaman, onun okunuşuna uy.		 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
Sonra onu açıklamak da bize aittir.		 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
(20-21) Hayır! Siz dünyayı seviyorsunuz ve ahireti bırakıyorsunuz.		 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
(20-21) Hayır! Siz dünyayı seviyorsunuz ve ahireti bırakıyorsunuz.		 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
O gün birtakım yüzler aydındır.		 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
Rablerine bakarlar.		 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
O gün birtakım yüzler de asıktır.		 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
Bel kemiklerini kıran bir felakete uğratılacaklarını anlarlar.		 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.		 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.		 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.		 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.		 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.		 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
O, (Peygamberi) doğrulamamış, namaz da kılmamıştı.		 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
Fakat yalanlamış ve yüz çevirmişti.		 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
Sonra da kasıla kasıla ailesine gitmişti.		 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
(34-35) “Bu azap sana lâyıktır, lâyık! Evet, lâyıktır sana, lâyık!” denecektir.		 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
(34-35) “Bu azap sana lâyıktır, lâyık! Evet, lâyıktır sana, lâyık!” denecektir.		 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder.		 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
O dökülen meniden ibaret az bir su değil miydi?		 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
Sonra bu, bir “alaka” oldu. Derken Allah onu yaratıp güzelce şekillendirdi.		 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
Nihayet ondan da erkek ve dişi iki eşi var etti.		 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Şimdi, bunları yapan Allah’ın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?		 40

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Müddessir Suresi
Önceki
İnsan Suresi
Sonraki