Kıyamet Suresi - الْقِيٰمَةِ


Kıyamet Suresi 40 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 31. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 577 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Müddessir Suresi
Sonraki
İnsan Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Kasem ederim kıyâmet gününe;
2 Yine kasem ederim pişmankâr nefse ki, (muhakkak öldükten sonra dirileceksiniz).
3 İnsan sanır ki, biz, kemikleri bir araya getiremeyiz?
4 (Değil yalnız kemikleri bir araya getirmek), daha doğrusu biz o insanın parmak uçlarını (dünyada olduğu gibi düzeltib) toplamağa da kadiriz;
5 Fakat insan, fenalığını önüne sürmek ister.
6 (Alay ederek) sorar: “- Kıyâmet günü ne zaman?”
7 (Allah buyurmuştur ki): Göz, (dehşetten) ne vakit ki dikilir,
8 Ve Ay karardığı (zaman).
9 Güneş ile ay bir araya toplanır,
10 O gün insan der ki, kaçacak yer nerede?
11 Hayır, (o kâfire) hiç bir sığınak yok.
12 Ancak Rabbinedir o gün dönüb kararlaşmak...
13 O gün insan işlediği ve işlemediği amellerle uyarılır, (yaptığı ve yapmadığı her şey kendisine anlatılır ve hesaba çekilir.)
14 Doğrusu insan, nefsine karşı murakabeci bir şahiddir.
15 Bütün mazeretlerini ortaya dökse de, (yine nefsinde gerçeği bilir. İnsan tamamen kendini kontrol edebilecek durumdadır.)
16 (Ey Rasûlüm, vahy daha tamamlanmadan) ona acele ederek, (kelimeleri kaçırmıyayım diye) dilini onunla depretme;
17 Çünkü O Kur’an’ı (kalbinde) toplamak ve dilinde okuyuşunu sağlamak bize aiddir.
18 Biz onu (Cebrâil dili ile) okuduk mu, sen onun okunuşunu takib et.
19 Sonra onu açıklamak da muhakkak bize aiddir.
20 Hayır hayır, doğrusu siz, peşini (dünya zevklerini) seviyorsunuz;
21 Ve ahireti bırakıyorsunuz. (onu kazanmak için çalışmıyorsunuz).
22 Nice yüzler vardır ki, o gün (kıyamette) güzelliği ile parıldar.
23 (O yüzler) Rablerine bakarlar.
24 Nice yüzler de vardır ki, o gün somurub kararmıştır.
25 (Böyle kararmış yüzler, başlarına gelecek felâketle) bel kemiklerinin kırılacağını anlar.
26 Hayır hayır, (dünya ahirete tercih edilemez). Can köprücük kemiklerine dayanınca,
27 (Yanında bulunanlar tarafından) denilir ki: “- (Bunu) tedavi edecek bir doktor kim var?”
28 (Ruhu köprücük kemiklerine dayanmış olan bu kimse, artık dünyadan) gerçek olarak kendisi için ayrılış olduğunu anlamıştır.
29 (Ölümün şiddetinden de) bacak bacağa dolanmıştır.
30 O gün dönüş, Rabbinedir ancak...
31 (O kâfir Ebu Cehil Kur’an’ı ve Peygamberi) tasdik etmedi, namaz da kılmadı.
32 Ancak yalan söyledi ve (itaat etmekten) yüz çevirdi.
33 Sonra da böbürlene böbürlene (dünyada) ehline gitti.
34 Azab olsun sana, (Ey Ebu Cehil), azab gerek!...
35 Sonra yine azab olsun sana, azab gerek!
36 Sanır mı insan, başı boş bırakılacak?
37 Dökülen meniden bir nutfe değil mi idi?
38 Sonra meniden bir kan pıhtısı olmuş da, Allah onu yarattı, derken (insan) biçimine koydu.
39 Nihayet o meniden erkek ve dişi iki eş yarattı.
40 Bunları yaratan ölüleri diriltmeye kadir değil mi? (Şübhesiz ki buna da kadirdir).
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Kasem ederim kıyâmet gününe;		 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Yine kasem ederim pişmankâr nefse ki, (muhakkak öldükten sonra dirileceksiniz).		 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan sanır ki, biz, kemikleri bir araya getiremeyiz?		 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
(Değil yalnız kemikleri bir araya getirmek), daha doğrusu biz o insanın parmak uçlarını (dünyada olduğu gibi düzeltib) toplamağa da kadiriz;		 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Fakat insan, fenalığını önüne sürmek ister.		 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
(Alay ederek) sorar: “- Kıyâmet günü ne zaman?”		 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
(Allah buyurmuştur ki): Göz, (dehşetten) ne vakit ki dikilir,		 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
Ve Ay karardığı (zaman).		 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
Güneş ile ay bir araya toplanır,		 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
O gün insan der ki, kaçacak yer nerede?		 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır, (o kâfire) hiç bir sığınak yok.		 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
Ancak Rabbinedir o gün dönüb kararlaşmak...		 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
O gün insan işlediği ve işlemediği amellerle uyarılır, (yaptığı ve yapmadığı her şey kendisine anlatılır ve hesaba çekilir.)		 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
Doğrusu insan, nefsine karşı murakabeci bir şahiddir.		 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
Bütün mazeretlerini ortaya dökse de, (yine nefsinde gerçeği bilir. İnsan tamamen kendini kontrol edebilecek durumdadır.)		 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
(Ey Rasûlüm, vahy daha tamamlanmadan) ona acele ederek, (kelimeleri kaçırmıyayım diye) dilini onunla depretme;		 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
Çünkü O Kur’an’ı (kalbinde) toplamak ve dilinde okuyuşunu sağlamak bize aiddir.		 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
Biz onu (Cebrâil dili ile) okuduk mu, sen onun okunuşunu takib et.		 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
Sonra onu açıklamak da muhakkak bize aiddir.		 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
Hayır hayır, doğrusu siz, peşini (dünya zevklerini) seviyorsunuz;		 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
Ve ahireti bırakıyorsunuz. (onu kazanmak için çalışmıyorsunuz).		 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
Nice yüzler vardır ki, o gün (kıyamette) güzelliği ile parıldar.		 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
(O yüzler) Rablerine bakarlar.		 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
Nice yüzler de vardır ki, o gün somurub kararmıştır.		 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
(Böyle kararmış yüzler, başlarına gelecek felâketle) bel kemiklerinin kırılacağını anlar.		 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
Hayır hayır, (dünya ahirete tercih edilemez). Can köprücük kemiklerine dayanınca,		 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
(Yanında bulunanlar tarafından) denilir ki: “- (Bunu) tedavi edecek bir doktor kim var?”		 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
(Ruhu köprücük kemiklerine dayanmış olan bu kimse, artık dünyadan) gerçek olarak kendisi için ayrılış olduğunu anlamıştır.		 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
(Ölümün şiddetinden de) bacak bacağa dolanmıştır.		 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
O gün dönüş, Rabbinedir ancak...		 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
(O kâfir Ebu Cehil Kur’an’ı ve Peygamberi) tasdik etmedi, namaz da kılmadı.		 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
Ancak yalan söyledi ve (itaat etmekten) yüz çevirdi.		 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
Sonra da böbürlene böbürlene (dünyada) ehline gitti.		 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
Azab olsun sana, (Ey Ebu Cehil), azab gerek!...		 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
Sonra yine azab olsun sana, azab gerek!		 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
Sanır mı insan, başı boş bırakılacak?		 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
Dökülen meniden bir nutfe değil mi idi?		 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
Sonra meniden bir kan pıhtısı olmuş da, Allah onu yarattı, derken (insan) biçimine koydu.		 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
Nihayet o meniden erkek ve dişi iki eş yarattı.		 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Bunları yaratan ölüleri diriltmeye kadir değil mi? (Şübhesiz ki buna da kadirdir).		 40

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Müddessir Suresi
Önceki
İnsan Suresi
Sonraki