Hâkka Suresi - الْحَاقَّةِ


Hâkka Suresi 52 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 78. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 566 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Kalem Suresi
Sonraki
Meâric Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 (Vukuu bir gerçek olan) o kıyamet!...
2 Nedir o kıyamet?
3 Kıyameti, sana hangi şey bildirdi? (Sen, künhünü bilemezsin).
4 (Salih’in kavmi) Semûd ve (Hûd’un kavmi) Âd, o kıyamete inanmadı.
5 Amma Semûd, azgınlıkları sebebiyle (korkunç bir ses ve sarsıntı ile) helâk edildiler.
6 Âd Kavmine gelince; onlar da kasıp kavuran şiddetli bir rüzgâr ile helâk edildiler.
7 Allah o fırtınayı, üzerlerine yedi gece ve sekiz gün arka arkaya musallat etti. (Orada bulunaydın) bu kavmin o fırtınada yıkılıp kaldığını görürdün; sanki onlar, içleri kof hurma kütükleri idiler.
8 Şimdi onlardan, görüyor musun bir geri kalan?
9 Firavun da, ondan öncekiler de, Lût kavminin kasabalar halkı da, hep o hatayı (şirk ve isyanı) işlediler.
10 Böylece Rablerinin peygamberine isyan ettiler. Bunun üzerine gittikçe artan şiddetli bir azap kendilerini yakalayıverdi.
11 Gerçekten biz, (Nûh zamanında) su taştığı vakit, sizi (varlığınıza sebep olan atalarınızı) gemide biz taşıdık;
12 Onu (müminleri kurtarıp da kâfirleri boğmamızı) size bir ibret yapalım ve onu belleyip saklıyan kulaklar saklasın diye...
13 Çünkü Sûr’a ilk üfürülüş üfürüldüğü,
14 Yer ve dağlar kaldırılıp da bir çarpılış çarpıldıkları zaman,
15 İşte o gün, kıyamet kopmuştur.
16 Gök de yarılmış; o gün, o da sarkmıştır.
17 Melekler de semânın etrafındadırlar. O gün Rabbinin arşını, üstlerinde (boyunlarında) sekiz melek taşır.
18 O gün (hesap için Allah’a) arz olunursunuz; öyle ki, gizli bir haliniz kalmaz.
19 İşte o vakit, kitabı sağ eline verilmiş olan kimse der ki: “- Gelin, kitabımı okuyun.
20 Çünkü ben, hesabıma kavuşacağımı sezmiştim.”
21 Artık, hoşnud (ve razı olduğu) hayatta,
22 Yüksek bir cennettedir.
23 (Meyvelerinin) devşirilmeleri yakından...
24 (Allah, onlara şöyle buyurur): “- Yeyin, için, âfiyet olsun; (dünyadaki) geçmiş günlerde takdim ettiğiniz salih amellere karşılık olarak.”
25 Kitabı sol eline verilmiş olan ise, der ki: “- Eyvah! Keşke kitabım bana verilmeseydi...
26 Hesabımın da ne olduğunu bilmeseydim.
27 Ne olurdu, o ölüm kat’î olaydı (da bir daha dirilmeseydim!)
28 Malım bana bir fayda vermedi.
29 Bütün saltanatım (varım-yoğum) benden ayrılıp mahvoldu.”
30 (Allah şöyle buyurur): “- Tutun onu, hemen bağlayın onu.
31 Sonra onu cehenneme atın.
32 Sonra, boyu yetmiş arşın bir zincirde, onu oraya sürün.”
33 Çünkü o, yüce Allah’a iman etmiyordu.
34 Yoksulların yiyeceğine hiç bakmıyor, teşvik etmiyordu.
35 Bugün de ona, burada (yardım edecek) bir yakın yok;
36 Cehennemliklerin irininden başka bir yiyecek de yok...
37 Onu, ancak kâfirler yer.
38 Artık kasem ederim, gördüklerinize;
39 Ve görmediklerinize...
40 Şüphesiz o Kur’an, kerîm bir peygamberin (Allah’dan) getirdiği sözdür.
41 O, bir şair sözü değildir. Siz, pek az inanıp tasdik ediyorsunuz.
42 Bir kâhin sözü de değildir. Siz pek az düşünüyorsunuz.
43 O, âlemlerin Rabbinden indirilmedir.
44 Eğer o Peygamber, bazı sözler uydurup bize isnad etmeğe kalkışsaydı,
45 Elbette biz O’nu kuvvetle yakalar ve O’ndan intikam alırdık.
46 Sonra da muhakkak O’nun kalb damarlarını keserdik, (boynunu vururduk).
47 O vakit, sizden hiç biriniz O’na siper de olamazdınız.
48 Gerçekten o Kur’an, takva sahipleri için bir öğüddür.
49 Doğrusu, biz de biliyoruz ki, sizden inanmıyanlar var.
50 Muhakkak ki, o Kur’an, kâfirler için bir pişmanlıktır, (kıyamet günü, Kur’ân’a iman etmediklerinin nedametini çekeceklerdir).
51 Muhakkak o Kur’an, şüphe götürmez bir gerçektir.
52 O halde (Ey Kerîm Rasûl), yüce Rabbini ismiyle tesbih et...
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
اَلْحَٓاقَّةُۙ 1
مَا الْحَٓاقَّةُۚ 2
وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْحَٓاقَّةُۜ 3
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ 4
فَاَمَّا ثَمُودُ فَاُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ 5
وَاَمَّا عَادٌ فَاُهْلِكُوا بِر۪يحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍۙ 6
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ اَيَّامٍۙ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ ف۪يهَا صَرْعٰىۙ كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍۚ 7
فَهَلْ تَرٰى لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ 8
وَجَٓاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِۚ 9
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رَابِيَةً 10
اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَٓاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِۙ 11
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَٓا اُذُنٌ وَاعِيَةٌ 12
فَاِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌۙ 13
وَحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً 14
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُۙ 15
وَانْشَقَّتِ السَّمَٓاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌۙ 16
وَالْمَلَكُ عَلٰٓى اَرْجَٓائِهَاۜ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌۜ 17
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفٰى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ 18
فَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِيَم۪ينِه۪ فَيَقُولُ هَٓاؤُ۬مُ اقْرَؤُ۫ا كِتَابِيَهْۚ 19
اِنّ۪ي ظَنَنْتُ اَنّ۪ي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْۚ 20
فَهُوَ ف۪ي ع۪يشَةٍ رَاضِيَةٍۙ 21
ف۪ي جَنَّةٍ عَالِيَةٍۙ 22
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ 23
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَن۪ٓيـٔاً بِمَٓا اَسْلَفْتُمْ فِي الْاَيَّامِ الْخَالِيَةِ 24
وَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِه۪ فَيَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي لَمْ اُو۫تَ كِتَابِيَهْۚ 25
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِيَهْۚ 26
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَۚ 27
مَٓا اَغْنٰى عَنّ۪ي مَالِيَهْۚ 28
هَلَكَ عَنّ۪ي سُلْطَانِيَهْۚ 29
خُذُوهُ فَغُلُّوهُۙ 30
ثُمَّ الْجَح۪يمَ صَلُّوهُۙ 31
ثُمَّ ف۪ي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُۜ 32
اِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ الْعَظ۪يمِۙ 33
وَلَا يَحُضُّ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۜ 34
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هٰهُنَا حَم۪يمٌۙ 35
وَلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنْ غِسْل۪ينٍۙ 36
لَا يَأْكُلُهُٓ اِلَّا الْخَاطِؤُ۫نَ۟ 37
فَلَٓا اُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَۙ 38
وَمَا لَا تُبْصِرُونَۙ 39
اِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَر۪يمٍۚ 40
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍۜ قَل۪يلاً مَا تُـؤْمِنُونَۙ 41
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍۜ قَل۪يلاً مَا تَذَكَّرُونَۜ 42
تَنْز۪يلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَم۪ينَ 43
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْاَقَاو۪يلِۙ 44
لَاَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَم۪ينِۙ 45
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَت۪ينَۘ 46
فَمَا مِنْكُمْ مِنْ اَحَدٍ عَنْهُ حَاجِز۪ينَ 47
وَاِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّق۪ينَ 48
وَاِنَّا لَنَعْلَمُ اَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّب۪ينَ 49
وَاِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْـكَافِر۪ينَ 50
وَاِنَّهُ لَحَقُّ الْيَق۪ينِ 51
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظ۪يمِ 52
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
اَلْحَٓاقَّةُۙ
(Vukuu bir gerçek olan) o kıyamet!...		 1
مَا الْحَٓاقَّةُۚ
Nedir o kıyamet?		 2
وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْحَٓاقَّةُۜ
Kıyameti, sana hangi şey bildirdi? (Sen, künhünü bilemezsin).		 3
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ
(Salih’in kavmi) Semûd ve (Hûd’un kavmi) Âd, o kıyamete inanmadı.		 4
فَاَمَّا ثَمُودُ فَاُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
Amma Semûd, azgınlıkları sebebiyle (korkunç bir ses ve sarsıntı ile) helâk edildiler.		 5
وَاَمَّا عَادٌ فَاُهْلِكُوا بِر۪يحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍۙ
Âd Kavmine gelince; onlar da kasıp kavuran şiddetli bir rüzgâr ile helâk edildiler.		 6
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ اَيَّامٍۙ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ ف۪يهَا صَرْعٰىۙ كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍۚ
Allah o fırtınayı, üzerlerine yedi gece ve sekiz gün arka arkaya musallat etti. (Orada bulunaydın) bu kavmin o fırtınada yıkılıp kaldığını görürdün; sanki onlar, içleri kof hurma kütükleri idiler.		 7
فَهَلْ تَرٰى لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ
Şimdi onlardan, görüyor musun bir geri kalan?		 8
وَجَٓاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِۚ
Firavun da, ondan öncekiler de, Lût kavminin kasabalar halkı da, hep o hatayı (şirk ve isyanı) işlediler.		 9
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رَابِيَةً
Böylece Rablerinin peygamberine isyan ettiler. Bunun üzerine gittikçe artan şiddetli bir azap kendilerini yakalayıverdi.		 10
اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَٓاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِۙ
Gerçekten biz, (Nûh zamanında) su taştığı vakit, sizi (varlığınıza sebep olan atalarınızı) gemide biz taşıdık;		 11
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَٓا اُذُنٌ وَاعِيَةٌ
Onu (müminleri kurtarıp da kâfirleri boğmamızı) size bir ibret yapalım ve onu belleyip saklıyan kulaklar saklasın diye...		 12
فَاِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌۙ
Çünkü Sûr’a ilk üfürülüş üfürüldüğü,		 13
وَحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
Yer ve dağlar kaldırılıp da bir çarpılış çarpıldıkları zaman,		 14
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُۙ
İşte o gün, kıyamet kopmuştur.		 15
وَانْشَقَّتِ السَّمَٓاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌۙ
Gök de yarılmış; o gün, o da sarkmıştır.		 16
وَالْمَلَكُ عَلٰٓى اَرْجَٓائِهَاۜ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌۜ
Melekler de semânın etrafındadırlar. O gün Rabbinin arşını, üstlerinde (boyunlarında) sekiz melek taşır.		 17
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفٰى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ
O gün (hesap için Allah’a) arz olunursunuz; öyle ki, gizli bir haliniz kalmaz.		 18
فَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِيَم۪ينِه۪ فَيَقُولُ هَٓاؤُ۬مُ اقْرَؤُ۫ا كِتَابِيَهْۚ
İşte o vakit, kitabı sağ eline verilmiş olan kimse der ki: “- Gelin, kitabımı okuyun.		 19
اِنّ۪ي ظَنَنْتُ اَنّ۪ي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْۚ
Çünkü ben, hesabıma kavuşacağımı sezmiştim.”		 20
فَهُوَ ف۪ي ع۪يشَةٍ رَاضِيَةٍۙ
Artık, hoşnud (ve razı olduğu) hayatta,		 21
ف۪ي جَنَّةٍ عَالِيَةٍۙ
Yüksek bir cennettedir.		 22
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ
(Meyvelerinin) devşirilmeleri yakından...		 23
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَن۪ٓيـٔاً بِمَٓا اَسْلَفْتُمْ فِي الْاَيَّامِ الْخَالِيَةِ
(Allah, onlara şöyle buyurur): “- Yeyin, için, âfiyet olsun; (dünyadaki) geçmiş günlerde takdim ettiğiniz salih amellere karşılık olarak.”		 24
وَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِه۪ فَيَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي لَمْ اُو۫تَ كِتَابِيَهْۚ
Kitabı sol eline verilmiş olan ise, der ki: “- Eyvah! Keşke kitabım bana verilmeseydi...		 25
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِيَهْۚ
Hesabımın da ne olduğunu bilmeseydim.		 26
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَۚ
Ne olurdu, o ölüm kat’î olaydı (da bir daha dirilmeseydim!)		 27
مَٓا اَغْنٰى عَنّ۪ي مَالِيَهْۚ
Malım bana bir fayda vermedi.		 28
هَلَكَ عَنّ۪ي سُلْطَانِيَهْۚ
Bütün saltanatım (varım-yoğum) benden ayrılıp mahvoldu.”		 29
خُذُوهُ فَغُلُّوهُۙ
(Allah şöyle buyurur): “- Tutun onu, hemen bağlayın onu.		 30
ثُمَّ الْجَح۪يمَ صَلُّوهُۙ
Sonra onu cehenneme atın.		 31
ثُمَّ ف۪ي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُۜ
Sonra, boyu yetmiş arşın bir zincirde, onu oraya sürün.”		 32
اِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ الْعَظ۪يمِۙ
Çünkü o, yüce Allah’a iman etmiyordu.		 33
وَلَا يَحُضُّ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۜ
Yoksulların yiyeceğine hiç bakmıyor, teşvik etmiyordu.		 34
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هٰهُنَا حَم۪يمٌۙ
Bugün de ona, burada (yardım edecek) bir yakın yok;		 35
وَلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنْ غِسْل۪ينٍۙ
Cehennemliklerin irininden başka bir yiyecek de yok...		 36
لَا يَأْكُلُهُٓ اِلَّا الْخَاطِؤُ۫نَ۟
Onu, ancak kâfirler yer.		 37
فَلَٓا اُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَۙ
Artık kasem ederim, gördüklerinize;		 38
وَمَا لَا تُبْصِرُونَۙ
Ve görmediklerinize...		 39
اِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَر۪يمٍۚ
Şüphesiz o Kur’an, kerîm bir peygamberin (Allah’dan) getirdiği sözdür.		 40
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍۜ قَل۪يلاً مَا تُـؤْمِنُونَۙ
O, bir şair sözü değildir. Siz, pek az inanıp tasdik ediyorsunuz.		 41
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍۜ قَل۪يلاً مَا تَذَكَّرُونَۜ
Bir kâhin sözü de değildir. Siz pek az düşünüyorsunuz.		 42
تَنْز۪يلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَم۪ينَ
O, âlemlerin Rabbinden indirilmedir.		 43
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْاَقَاو۪يلِۙ
Eğer o Peygamber, bazı sözler uydurup bize isnad etmeğe kalkışsaydı,		 44
لَاَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَم۪ينِۙ
Elbette biz O’nu kuvvetle yakalar ve O’ndan intikam alırdık.		 45
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَت۪ينَۘ
Sonra da muhakkak O’nun kalb damarlarını keserdik, (boynunu vururduk).		 46
فَمَا مِنْكُمْ مِنْ اَحَدٍ عَنْهُ حَاجِز۪ينَ
O vakit, sizden hiç biriniz O’na siper de olamazdınız.		 47
وَاِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّق۪ينَ
Gerçekten o Kur’an, takva sahipleri için bir öğüddür.		 48
وَاِنَّا لَنَعْلَمُ اَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّب۪ينَ
Doğrusu, biz de biliyoruz ki, sizden inanmıyanlar var.		 49
وَاِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْـكَافِر۪ينَ
Muhakkak ki, o Kur’an, kâfirler için bir pişmanlıktır, (kıyamet günü, Kur’ân’a iman etmediklerinin nedametini çekeceklerdir).		 50
وَاِنَّهُ لَحَقُّ الْيَق۪ينِ
Muhakkak o Kur’an, şüphe götürmez bir gerçektir.		 51
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظ۪يمِ
O halde (Ey Kerîm Rasûl), yüce Rabbini ismiyle tesbih et...		 52

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Kalem Suresi
Önceki
Meâric Suresi
Sonraki