Abese Suresi - عَبَسَ


Abese Suresi 42 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 24. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 585 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Nâziât Suresi
Sonraki
Tekvir Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Yüzünü ekşitti ve döndürdü.
2 Yanına kör geldi diye.
3 Belki o, arınacaktır, ne bilirsin?
4 Yahut da öğüt alacaktır da ondan faydalanacaktır.
5 Fakat ihtiyacı olmayana gelince.
6 Artık sen onun üstüne düştükçe düşüyorsun.
7 O arınmazsa sana ne?
8 Ve fakat sana koşup gelen.
9 Ve korkan kişi.
10 Sen ondan gaflet ediyor, ona aldırış bile etmiyorsun.
11 Öyle değil, şüphe yok ki Kur'ân, ancak bir öğüttür.
12 Dileyen dinler, öğüt alır.
13 Büyük, şerefli sayfalardadır.
14 Yüceltilmiştir, arıtılmıştır.
15 Yazıcıların ellerinde.
16 Büyüklerdir, hayırlı ve itâatlilerdir.
17 Geberesice insan, ne de kâfirdir.
18 Onu, neden yaratmıştır?
19 Bir katre sudan; yaratmıştır onu da halden hâle döndürmüştür.
20 Sonra ona yolu kolaylatmıştır da dünyâya getirmiştir.
21 Sonra öldürmüştür onu da kabre sokmuştur.
22 Sonra da dilerse diriltir onu.
23 Gerçekten de insan, onun emrini tam yerine getirmedi gitti.
24 Artık insan, yediğine de bir baksın.
25 Şüphe yok ki biz, bir yağmurdur, yağdırdık.
26 Sonra yeryüzünü bir iyice yardık.
27 Derken orada tohumlar bitirdik.
28 Ve üzüm ve yoncalar.
29 Ve zeytin ve hurma.
30 Ve çeşitli büyük ağaçları bulunan bahçeler.
31 Ve meyveler ve otlaklar.
32 Sizin ve hayvanlarınızın faydası için.
33 Derken âdetâ kulakları sağır eden o bağırış gelip çattı mı.
34 O gün, bir gündür ki kişi kaçar kardeşinden.
35 Ve anasından ve babasından.
36 Ve eşinden ve çocuğundan.
37 Ve onların herbirinin bir derdi var ki başkalarına bakmaya vakti bile yok.
38 Nice yüzler o gün parıl parıl parlar.
39 Güler, sevinir.
40 Ve nice yüzler o gün tozlarla bulanır.
41 Üstlerine bir karalıktır çöker.
42 İşte onlardır kâfirler, suçlular.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ 1
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ 2
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ 3
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ 4
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ 5
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ 6
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ 7
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ 8
وَهُوَ يَخْشٰىۙ 9
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ 10
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ 11
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ 12
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ 13
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ 14
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ 15
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ 16
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ 17
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ 18
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ 19
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ 20
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ 21
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُۜ 22
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۜ 23
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ 24
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَباًّۙ 25
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقاًّۙ 26
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَباًّۙ 27
وَعِنَباً وَقَضْباًۙ 28
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاًۙ 29
وَحَدَٓائِقَ غُلْباًۙ 30
وَفَاكِهَةً وَاَباًّۙ 31
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ 32
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ 33
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ 34
وَاُمِّه۪ وَاَب۪يهِۙ 35
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ 36
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ 37
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ 38
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ 39
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ 40
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ 41
اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ 42
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ
Yüzünü ekşitti ve döndürdü.		 1
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ
Yanına kör geldi diye.		 2
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ
Belki o, arınacaktır, ne bilirsin?		 3
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ
Yahut da öğüt alacaktır da ondan faydalanacaktır.		 4
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ
Fakat ihtiyacı olmayana gelince.		 5
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ
Artık sen onun üstüne düştükçe düşüyorsun.		 6
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ
O arınmazsa sana ne?		 7
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ
Ve fakat sana koşup gelen.		 8
وَهُوَ يَخْشٰىۙ
Ve korkan kişi.		 9
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ
Sen ondan gaflet ediyor, ona aldırış bile etmiyorsun.		 10
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ
Öyle değil, şüphe yok ki Kur'ân, ancak bir öğüttür.		 11
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ
Dileyen dinler, öğüt alır.		 12
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ
Büyük, şerefli sayfalardadır.		 13
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ
Yüceltilmiştir, arıtılmıştır.		 14
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ
Yazıcıların ellerinde.		 15
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ
Büyüklerdir, hayırlı ve itâatlilerdir.		 16
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ
Geberesice insan, ne de kâfirdir.		 17
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ
Onu, neden yaratmıştır?		 18
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ
Bir katre sudan; yaratmıştır onu da halden hâle döndürmüştür.		 19
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ
Sonra ona yolu kolaylatmıştır da dünyâya getirmiştir.		 20
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ
Sonra öldürmüştür onu da kabre sokmuştur.		 21
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُۜ
Sonra da dilerse diriltir onu.		 22
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۜ
Gerçekten de insan, onun emrini tam yerine getirmedi gitti.		 23
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ
Artık insan, yediğine de bir baksın.		 24
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَباًّۙ
Şüphe yok ki biz, bir yağmurdur, yağdırdık.		 25
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقاًّۙ
Sonra yeryüzünü bir iyice yardık.		 26
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَباًّۙ
Derken orada tohumlar bitirdik.		 27
وَعِنَباً وَقَضْباًۙ
Ve üzüm ve yoncalar.		 28
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاًۙ
Ve zeytin ve hurma.		 29
وَحَدَٓائِقَ غُلْباًۙ
Ve çeşitli büyük ağaçları bulunan bahçeler.		 30
وَفَاكِهَةً وَاَباًّۙ
Ve meyveler ve otlaklar.		 31
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ
Sizin ve hayvanlarınızın faydası için.		 32
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ
Derken âdetâ kulakları sağır eden o bağırış gelip çattı mı.		 33
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ
O gün, bir gündür ki kişi kaçar kardeşinden.		 34
وَاُمِّه۪ وَاَب۪يهِۙ
Ve anasından ve babasından.		 35
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ
Ve eşinden ve çocuğundan.		 36
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ
Ve onların herbirinin bir derdi var ki başkalarına bakmaya vakti bile yok.		 37
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ
Nice yüzler o gün parıl parıl parlar.		 38
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ
Güler, sevinir.		 39
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ
Ve nice yüzler o gün tozlarla bulanır.		 40
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ
Üstlerine bir karalıktır çöker.		 41
اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
İşte onlardır kâfirler, suçlular.		 42

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Nâziât Suresi
Önceki
Tekvir Suresi
Sonraki