Abese Suresi - عَبَسَ


Abese Suresi 42 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 24. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 585 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Nâziât Suresi
Sonraki
Tekvir Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Surat asti ve sırt çevirdi.
2 Kendisine o kör/âmâ adam geldi diye.
3 Ne bilirsin, belki o arınacak?!..
4 Ya da öğüt dinleyecek, bu da ona fayda verecek!..
5 Kendisini yeterli gören kimseye gelince;
6 Sen onun tasasını çekiyorsun/onun için endişeye kapılıyorsun.
7 Onun arınmak istememesinden sana ne?
8 Koşarak sana gelen ise;
9 Korkarak gelmişken,
10 Sen ona aldırmıyorsun/yönelmiyorsun!
11 Hayir Hayir! Bu (Kur’an) bir hatırlatmadır/öğüttür!
12 Dileyen kimse onu düşünüp öğüt alır.
13 O, şerefli SAHİFELERİN içindedir;
14 Yüceltilmiş, tertemiz!
15 Taşıyıcıların/elçilerin ellerindedir;
16 Çok kıymetli güvenilir elçilerin/taşıyıcıların!
17 Kendini kahretmek isteyen insan! Ne nankör şeydir o!
18 Hangi şeyden onu yarattı?
19 Nutfeden onu yarattı. Onu biçimlendirdi.
20 Sonra yolu ona kolaylaştırdı.
21 Daha sonra onu öldürdü, kabre koydu.
22 Sonra dilediği vakit onu tekrar diriltir.
23 Hayır hayır! (İnsan) kendisine (Allah’ın) emrettiğini yapmadı.
24 Insan yiyeceğine bir baksın!
25 Şüphesiz biz, suyu bol bol akıttık/döktük.
26 Sonra yeri gereği gibi yarıverdik.
27 Orada taneyi bitirdik.
28 Üzümler, yoncalar...
29 Zeytinler ve hurmalar...
30 Sık ağaçlı bahçeler...
31 Meyveler, otlaklar...
32 Sizin ve hayvanlarınızın geçimi/yararı için!..
33 Okulaklari sağır edici ses geldiği zaman;
34 O gün kişi kaçar kardeşinden,
35 Anasından, babasından,
36 Eşinden ve çocuklarından!
37 Çünkü o gün onlardan her birinin, kendisine yetecek bir işi/derdi vardır.
38 O gün yüzler olacak ışıl ışıl,
39 Güleç, sevinçli!
40 Yine o gün, yüzler olacak üzerleri tozlanmış,
41 Onları bir karartı sarıp kaplamış!
42 Işte onlar; suç batağına saplanmış, kâfir(gerçekleri bildikleri halde gizleyen)lerdir.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ 1
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ 2
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ 3
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ 4
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ 5
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ 6
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ 7
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ 8
وَهُوَ يَخْشٰىۙ 9
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ 10
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ 11
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ 12
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ 13
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ 14
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ 15
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ 16
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ 17
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ 18
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ 19
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ 20
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ 21
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُۜ 22
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۜ 23
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ 24
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَباًّۙ 25
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقاًّۙ 26
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَباًّۙ 27
وَعِنَباً وَقَضْباًۙ 28
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاًۙ 29
وَحَدَٓائِقَ غُلْباًۙ 30
وَفَاكِهَةً وَاَباًّۙ 31
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ 32
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ 33
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ 34
وَاُمِّه۪ وَاَب۪يهِۙ 35
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ 36
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ 37
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ 38
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ 39
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ 40
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ 41
اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ 42
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ
Surat asti ve sırt çevirdi.		 1
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ
Kendisine o kör/âmâ adam geldi diye.		 2
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ
Ne bilirsin, belki o arınacak?!..		 3
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ
Ya da öğüt dinleyecek, bu da ona fayda verecek!..		 4
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ
Kendisini yeterli gören kimseye gelince;		 5
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ
Sen onun tasasını çekiyorsun/onun için endişeye kapılıyorsun.		 6
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ
Onun arınmak istememesinden sana ne?		 7
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ
Koşarak sana gelen ise;		 8
وَهُوَ يَخْشٰىۙ
Korkarak gelmişken,		 9
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ
Sen ona aldırmıyorsun/yönelmiyorsun!		 10
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ
Hayir Hayir! Bu (Kur’an) bir hatırlatmadır/öğüttür!		 11
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ
Dileyen kimse onu düşünüp öğüt alır.		 12
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ
O, şerefli SAHİFELERİN içindedir;		 13
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ
Yüceltilmiş, tertemiz!		 14
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ
Taşıyıcıların/elçilerin ellerindedir;		 15
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ
Çok kıymetli güvenilir elçilerin/taşıyıcıların!		 16
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ
Kendini kahretmek isteyen insan! Ne nankör şeydir o!		 17
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ
Hangi şeyden onu yarattı?		 18
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ
Nutfeden onu yarattı. Onu biçimlendirdi.		 19
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ
Sonra yolu ona kolaylaştırdı.		 20
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ
Daha sonra onu öldürdü, kabre koydu.		 21
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُۜ
Sonra dilediği vakit onu tekrar diriltir.		 22
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۜ
Hayır hayır! (İnsan) kendisine (Allah’ın) emrettiğini yapmadı.		 23
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ
Insan yiyeceğine bir baksın!		 24
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَباًّۙ
Şüphesiz biz, suyu bol bol akıttık/döktük.		 25
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقاًّۙ
Sonra yeri gereği gibi yarıverdik.		 26
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَباًّۙ
Orada taneyi bitirdik.		 27
وَعِنَباً وَقَضْباًۙ
Üzümler, yoncalar...		 28
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاًۙ
Zeytinler ve hurmalar...		 29
وَحَدَٓائِقَ غُلْباًۙ
Sık ağaçlı bahçeler...		 30
وَفَاكِهَةً وَاَباًّۙ
Meyveler, otlaklar...		 31
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ
Sizin ve hayvanlarınızın geçimi/yararı için!..		 32
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ
Okulaklari sağır edici ses geldiği zaman;		 33
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ
O gün kişi kaçar kardeşinden,		 34
وَاُمِّه۪ وَاَب۪يهِۙ
Anasından, babasından,		 35
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ
Eşinden ve çocuklarından!		 36
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ
Çünkü o gün onlardan her birinin, kendisine yetecek bir işi/derdi vardır.		 37
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ
O gün yüzler olacak ışıl ışıl,		 38
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ
Güleç, sevinçli!		 39
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ
Yine o gün, yüzler olacak üzerleri tozlanmış,		 40
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ
Onları bir karartı sarıp kaplamış!		 41
اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
Işte onlar; suç batağına saplanmış, kâfir(gerçekleri bildikleri halde gizleyen)lerdir.		 42

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Nâziât Suresi
Önceki
Tekvir Suresi
Sonraki